Contra les agresiones, La Xunta pola Defensa de la Llingua Asturiana, tamién col euskera.
Bonos díes, en nome de la Xunta pola Defensa de la Llingua Asturiana, lo primero quiero agradecer el convite del Euskalgintzaren Konseilua a esta manifestación en contra de les agresiones al euskera y pola defensa de los derechos llingüísticos de la comunidá euskaldun.
N'Asturies, y na nuesa organización, persabemos de derechos que nun se respeten, pero sobre tou sabemos d’agresiones. Tamos viendo cómo, a pesar de los avances na identidá de la comunidá de falantes, a pesar del aumentu del apoyu popular a la causa de la recuperación y la normalización de la llingua d’Asturies (o pue que por eso), la reacción de los llingüicides, de los amigos de la represión y la uniformización, ye cada vez más gafa: vuelven con argumentos que pensábemos esaniciaos: que l’asturianu nun ye una llingua (o que son milenta), que nun existe (o qu’esiste pero ye inventada, de llaboratoriu), que naide la fala (o que cada quién la fala d’una manera, y entós nun val pa entendese), que promovelu ye ruinoso, que ye antipatriótico, que ye una imposición, que naide lo quier, qu’hai coses más importantes…
La Xunta pola Defensa de la Llingua Asturiana vamos cumplir 40 años, casi tantos como l’estatutu d’autonomía que ye l’orixe y sofitu de toes estes agresiones (nun hai qu’escaecer que el nuesu estatutu, nin siquiera reconoz la oficialidá del asturianu), y llevamos, magar nacimos, reclamando normalización, dignidá, respetu y otru marcu llegal, denunciando y lluchando na cai, y aprovechando tolos medios qu’a vegaes nos dan voz.
Por eso, pa nós, pa la Xunta, ye natural solidarizanos güei cola causa del euskera.
Y porque pensamos que la llingua ye’l corazón d’un pueblu, y, porque falar asturianu ye la nuesa forma de tar nel mundu, traemos estos díes a Bilbo’l nuesu corazón multicolor, el qu’usamos pa reivindicar la oficialidá y que ye yá’l símbolu de la llucha pola dignidá de la llingua d’Asturies.